FOTO: KC Pančevo
„Petre Nikoloski je makedonsko-srpsko-engleski umetnik (rodio se u Prilepu, školovao u Beogradu, živi u Londonu). Deo njegovih umetničkih istraživanja odvijao se u Pančevu, a započeo je nastupom na Jugoslovenskom bijenalu skulpture (PIJS) 1989. i nastavio se preko niza drugih projekata (In situ, Bijenala vizuelnih umetnosti, Internacionalne umetničke radionice Staklo, samostalne izložbe posvećene projektu Drvo). To je vreme kada pančevačka galerija sve ubrzanije osvaja internacionalni prostor, da bi u drugoj polovini poslednje decenije prošlog veka i na prelazu vekova postala njegov ravnopravni deo. Ovaj period za umetnika je označio njegovo usvajanje nomadske egzistencije i afiniteta ka radu na licu mesta, u slobodnim javnim i alternativnim prostorima. Njegov diskurs je vrlo rano postao prepoznatljiv u jednostavnosti forme, njenoj prozirnosti i isprepletanosti, uz korišćenje obilja prirodnih materijala: drveta, pruća, lišća, vune, začina, ljudske kose… Njima često suprotstavlja drugačije materijale kao što su metal, staklo, ekseri, kamen, te u tom ukrštanju postiže potrebnu dinamiku. U svojim instalacijama, objektima, ambijentima i postmedijskim projektima umetnik se bavi graničnim područjima emotivnosti, čulnosti, egzistencijalnosti i etičnosti u kojima se dotiču prošlost i budućnost, iskonsko sa savremenim, prirodno s veštačkim. Kroz svoje plastičke koncepte umetnik ukazuje na različite društvene fenomene koji imaju uticaj na ljudski život i njegov opstanak. Poštovanje prirode i njenih zakonitosti stavlja u prvi plan, te ekološki osvešćeno otvara mnoga pitanja u vezi s očuvanjem/uništavanjem prirodnog pejzaža i svih njegovih sadržajnih elemenata. U odricanju i asketskom životu, Petre Nikoloski nalazi najbliskiju vezu s umetnošću, u kojoj sopstveni život poistovećuje s njom, te u toj simbiozi nalazi izvornu energiju za buduća kretanja“, kaže Svetlana Mladenov.
